Ümraniye escort geceye karışan sokaklarında sarı bir sokak lambası, yağmur damlalarını parlatıyordu. Bu ışığın altında duran genç kadın, Zeynep, ellerini montunun ceplerine saklamış, yüzüne çarpan soğuk rüzgâra rağmen dimdik durmaya çalışıyordu. Yirmi iki yaşında olmasına rağmen yaşadığı zorluklar onu çok daha büyük gösteriyordu. Hayat ona hiçbir zaman kolay davranmamış, o da buna alışmak zorunda kalmıştı.
Zeynep küçük yaşta evden kaçmıştı. Babasının öfkesi, annenin çaresizliği, evdeki bitmeyen kavgalar onu İstanbul’a sürüklemişti. İlk geldiğinde Ümraniye vip escort ucuz bir bodrum katı bulmuş, birkaç gün aç gezmiş, sokaklarda yatmıştı. Bir arkadaşının aracılığıyla “kolay para kazanabileceği” söylenen bir işe yönlendirilmişti.
Ümraniye escort ara sokaklarında gece çalışırken, insanların bakışlarının iki uçta olduğunu görürdü: ya acıyan gözlerle ona bakanlar olurdu ya da yargılayan, küçümseyen bakışlar. Hiçbiri onu gerçekten anlamazdı. Onun sadece hayatta kalmak için çabaladığını; her adımında korku, her gecesinde yalnızlık taşıdığını bilmezdi kimse.
Bir gece, yağmur daha da hızlandığında, Zeynep yine aynı sokak lambasının altında bekliyordu. Elindeki küçük şemsiyeyi rüzgâr savuruyor, ayakları sırılsıklam oluyordu. İçinden, “Keşke başka bir hayatım olsaydı…” diye geçirdi. Ama hayal kurmayı uzun süre önce bırakmıştı; çünkü hayallerin onu yalnızca daha fazla acıttığını öğrenmişti.
Bir yanıt yazın