Pendik escort geceleri sessizdi. Denizden gelen tuzlu rüzgâr, sokak aralarına doluyor, kaldırım taşlarını ıslatıyordu. Derya, ince montunu sımsıkı kapattı, elleri buz gibi olmuştu. Yirmi yaşındaydı, ama gözlerindeki yorgunluk yılların yükünü taşıyordu.
Derya, Pendik escort kenar mahallelerinden birinde büyümüştü. Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesi temizlik işlerinde çalışarak onları ayakta tutmaya çabalamıştı. Çocukluğu zorluklarla geçmiş, hayatın acımasız yüzünü çok erken tanımıştı.
Bir gün annesi ağır bir hastalığa yakalandı. Evdeki borçlar artmış, kira ve ilaç masrafları karşılanamaz hâle gelmişti. Derya önce bir kafede garson olarak çalıştı, sonra markette kasaya geçti. Ama aldığı para yeterli değildi. Borçlar birikiyor, geleceği her geçen gün daha karanlık görünüyordu.
Bir gece sahilde Kondom otururken yanına yaşlı bir kadın geldi. “Bazı yollar seni istemediğin yerlere sürükler,” dedi. “Ama hayatta kalmak için bazen mecburiyetleri kabul etmek gerekir.”
O söz, Derya’nın zihninde yankılandı. Günlerce düşündü ve sonunda karanlık bir seçimi kabul etti. Pendik vip escort arka sokakları artık onun ikinci eviydi.
Başlangıçta her yabancı bakış canını acıtıyordu. İnsanların küçümseyici gözleri, utancını derinleştiriyordu. Her sabah sessizce fısıldıyordu: “Bu ben değilim…”
Bir sabah gün doğarken sahile indi. Dalgalara bakarken yanına yaşlı bir balıkçı oturdu. İnsan da öyle.”
O söz Derya’nın içindeki küçük bir umut kıvılcımını ateşledi.
Bir yanıt yazın